Dużym zainteresowaniem cieszyły się warsztaty wikliniarskie, które zorganizowane były przez Stowarzyszenie Kultura i Turystyka dla Młodych w ubiegłym roku. Stąd pomysł na kolejne zajęcia.11 marca w warsztatach wikliniarskich wzięło udział ponad pięćdziesiąt osób.
Prowadzący opowiedział wiele ciekawostek o wiklinie oraz pracy plecionkarza. Doświadczony plecionkarz potrzebuje około godziny na zrobienie jednego koszyka. To abecadło tej profesji. Wyższą szkołą jazdy jest np. wyplatanie foteli, postaci zwierząt.
Plecionkarz wykonuje, za pomocą różnego rodzaju splotów i połączeń, wyroby użytkowe i dekoracyjne z wikliny oraz innych surowców i materiałów stosowanych w plecionkarstwie, np.: bambusa, drewna, metalu, tworzywa sztucznego. Przedmioty te, o bardzo różnych rozmiarach, zastosowaniu i trudności wykonania, to przede wszystkim kosze i koszyki gospodarcze i galanteryjne, meble (stoły, stołki, fotele, kwietniki, kanapy), opakowania (skrzynie, pojemniki), zabawki, ozdoby choinkowe i inne dekoracje.
Koszykarz-plecionkarz wykonuje bardzo różnorodne zadania. Organizuje stanowisko pracy, wyposaża je w niezbędne narzędzia (nóż, sekator, wyginacz- -ubijacz, szydło, obcęgi lub szczypce, przymiar stały lub zwijany, ołówek stolarski), maszyny i urządzenia (pilarka tarczowa, wiertarka elektryczna, prostowarka do kijów) oraz w oprzyrządowanie pomocnicze (formy, wałki, wzorniki do kształtowania prętów i kijów, szablony).
Do ważnych predyspozycji zawodowych koszykarza-plecionkarza należy zaliczyć wrażliwość dotykową i sprawność ruchową rąk, wrażliwość estetyczną i uzdolnienia artystyczne, cierpliwość, dokładność. Większość prac koszykarsko-plecionkarskich wykonywana jest ręcznie.
Tym razem uczestnicy warsztatów podzieleni na trzy grupy robili wianki. Praca była trudna, ale wszystkim uczniom udało się upleść wiklinowy wianek.
