Dnia 21 maja 2015 roku odbył się wyjazd do niewielkiej miejscowości Giecz na terenie powiatu średzkiego, gdzie znajduje się Rezerwat Archeologiczny. Był on organizowany przez opiekunów projektu e-Szkoła Cyfrowa Dziecięca Encyklopedia Wielkopolan: panią Annę Klauzę i pana Mariusza Wróblewskiego.
Gdy tu, w Choczu wsiadaliśmy do autokaru, nie byliśmy do końca przekonani, co do tego miejsca. Myśleliśmy – „co, archeologia?”, ale myliliśmy się. Po niedługiej jeździe, wysiedliśmy z autokaru i skierowaliśmy się w stronę muzeum. Gdy już się tam „rozgościliśmy” pani przewodnik opowiedziała nam co nieco o tamtym życiu – średniowiecznym życiu. Byliśmy zainteresowani, a zarazem zdziwieni faktem, że monety mogły być w formie posiekanych kawałków jakiegoś żelaza… Ale nie był to koniec zdumień, a raczej początek.
Po obejrzeniu muzeum zapytała, czy chcemy wziąć udział w Queście. Wszyscy oczywiście byli chętni. Mieliśmy podzielić się na grupy, a każda z grup miała dorosłego opiekuna – jednego z nauczycieli. Następnie dostaliśmy kartki z wytycznymi, w którą stronę mamy pójść, by kroczyć śladami Piastów. Przy tym każdy świetnie się bawił, a wszyscy chcieli dotrzeć do „skarbu” - pieczęci, która była ukryta na terenie rezerwatu i odbić ją na tej karcie. Jako pierwsza znalazła ją grupa z klasy I b gimnazjum.
Po całym bieganiu i rozwiązywaniu łamigłówek, przyszedł czas na ognisko, a potem, co najlepsze, zabawę w archeologów. Zjedliśmy kiełbaski, które upiekliśmy na ognisku. Potem zwiedzaliśmy domki z gliny, drewna i słomy, w których zamieszkiwali tamtejsi osadnicy. Jedna z pań oprowadzała nas po nich, opowiadając różne ciekawe rzeczy np.: jak kiedyś wykonywano pasy do sukni, czy też jak robiono leki.
Następnie z zapałem wzięliśmy się do prac wykopaliskowych. Panie przewodniczki pokazały nam jak profesjonalnie kopać w ziemi, aby przypadkiem nie zniszczyć elementu jaki się tam znajduje. Każdy z nas miał okazję wykopać kawałki naczyń glinianych z epoki średniowiecza, czy też kości zwierzęcych. Na końcu robiliśmy pomiary, na jakiej głębokości dany przedmiot, który został przez nas wykopany się znajduje. Gdy czuliśmy się już prawdziwymi archeologami przyszedł czas na kolejne zadanie oraz naukę strzelania z łuku. Jedną z grupowych konkurencji było orientowanie się w terenie, wyszukiwanie przedmiotów, fragmentów naczyń, oznaczanie ich na mapce, opisywanie i pakowanie do niewielkich woreczków, które są do tego przeznaczone. Kolejną konkurencją było ściganie się na tzw. nartach trzyosobowych. Po zawodach rozpoczęliśmy naukę łucznictwa. Wszystkim szło znakomicie! Po kilku strzałach każdy był już zmęczony, ale kto miał ochotę mógł iść jeszcze zobaczyć wystawę z kości i poroża. Nie zdawaliśmy sobie sprawy, że kiedyś robiono z tego tak cudne rzeczy jak grzebienie do włosów, czy też zdobione okładziny.
Po tym wszystkim nauczyciele poprosili nas, abyśmy powoli się zbierali, bo lada moment mieliśmy wyjeżdżać. Ale jakoś trudno było nam się rozstać z tym ciekawym miejscem. Po drodze wstąpiliśmy jeszcze do małego kościółka wybudowanego w stylu romańskim, o którym krąży ciekawa legenda o diable i aniołach. Stąd niestety musieliśmy jechać już do domu i tak wróciliśmy pod budynek naszej szkoły.
Na początku wszyscy zadawaliśmy sobie pytanie „czy będzie ciekawie” – no i było!
Relacja: Aleksandra Kaźmierska
