Wikliniarstwo to trudna dziedzina. Aby zrobić najprostszy koszyk, trzeba poznać pięć różnych splotów. Aby wykonać bardziej skomplikowany koszyk, splotów tych trzeba opanować kilkanaście. Do tego dochodzą przeróżne zagadnienia warsztatowe, np. moczenie wikliny czy przestrzeń potrzebna do pracy, co czyni tę dziedzinę dość skomplikowaną i trudną. Do wyplatania wikliny potrzebne są narzędzia oraz stół, na którym wyplata się trochę przestrzeni wokół niego.
Wiklina-to młodociane pędy różnorodnych typów wierzb. Poddawane są one obróbce, dzięki czemu można je stosować w przemyśle wikliniarskim. Do wytworu wikliny wykorzystuje się poniższe gatunki wierzb: purpurowa,amerykańska, wiciowa, migdałowa.
Z wikliny wytwarza się kosze, wózki niemowlęce, meble z wikliny, a także inne ozdoby jak np., doniczki czy ozdobne opakowania. Wykorzystywana jest także jako wysokoenergetyczny surowiec opałowy.
Wikliniarstwo wykracza poza ramy rzemiosła. Techniki wikliniarskie stają się coraz częściej narzędziem działań artystycznych. Wyplatanie koszyków nie jest już tylko ginącym zawodem, jest również ciekawym i wciągającym hobby. /Noemi Piasecka/
